Ο ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ

Τις προάλλες στεκόμουνα σε μια ουρά για ένα μουσείου, κι ένα παιδάκι έτριβε δυο πέτρες με μανία, τις χτυπούσε επίμονα μεταξύ τους, πλήρως προσηλωμένο σ' αυτό που έκανε. Όλοι το κοίταζαν με απορία, περιεργα, σα να λέγαν "τι κάνει αυτό". Μόνο ένας τον κατάλαβε, γιατί αυτό ποιεί κι εκείνος, με αγωνία, πασχίζει να βγάλει φως...

Η έκαφραση για τον καλλιτέχνη είναι ανάσα, είναι ένα τρίτο πνευμόνι, κάπου στο μεσοστήθιο.