ΝΑΥΑΓΙΟ ΣΕ ΛΙΜΑΝΙ ΝΗΣΙΟΥ

Άπειρος πλοηγός, σε χαρτογραφημένο ύφαλο προσκρούει, μες στο λιμάνι του νησιού με τα πλωτά φώτα και τα υδρόβια χωριά, ενυπήρχε ήδη ο κίνδυνος. Κι ας είναι μες στην αγκαλιά, είναι θέμα λεπτών η σωτηρία, απ’ το ψυχρό σου βλέμμα και τα νύχια.

Κόκκινο φεγγάρι
Καίει τον ελαιώνα

Καμπάνα μεγαλοβδόμαδη
Θ’ ανάψουμε λαμπάδες
Την Κυριακή

Επιτυχώς εκκενώθη και πλήρως. Ξαφνιάζει, φέρουσα επιτάφιο, μια πομπή προσκόπων.

Πέτρα ψαλίδι χαρτί
Γίνε ναυάγιο γιορτή
Και «ουφ» της ανακούφισης

Αφοπλιστικά, χάσαν μονάχα οι εφοπλιστές. Μα δυο άνθρωποι –φευ!- ναυαγώντας χαμένοι, πουθενά δεν τους βρίσκουν, μήδε στα συντρίμμια, μήδε στο νησί.

Θα τους δεις σ’ άλλη διάσταση
Όπως σε πέτρινες νησίδες
Στην εθνική οδό
Φυτρώνουν παπαρούνες

Πλωτή μου λύπη
Νησί της Θύρας
Χριστός Ανέστη
Ναυπήγησα!