Sunday, November 11, 2007

Η ΝΑΝΑ ΜΟΥΣΧΟΥΡΗ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ


Πρόσφατα, είχα την τύχη να βρεθώ στο Royal Albert Hall του Λονδίνου, στα πλαίσια της αποχαιρετηστήριας περιοδείας της Νάνας Μούσχουρη. Το θέατρο ήταν κατάμεστο και ο κόσμος την αποθέωνε, χειροκροτώντας την επι ώρα όρθιος. Ήρθαμε να δούμε τη Νάνα μας, έλεγαν οι Άγγλοι. Κι εκείνη, μετά από ένα γεμάτο πρόγραμμα τριών ωρών, έβγαινε και ξανάβγαινε για να τους αποχαιρετήσει, πετώντας πίσω τα λουλούδια που της χάρισαν.
Αγαπώ και θαυμάζω αυτην τη γυναίκα από μικρός, όχι μόνο για τη χαρισματική φωνή και το πλούσιο της ρεπερτόριο αλλά κυρίως για κάτι άλλο σπάνιο: κατάφερε να ξεπεράσει τα ελληνικα σύνορα, έτσι που χωρίς να χάσει την ελληνικότηά της, οι Γερμανοι, οι Γάλλοι, οι Βρετανοί, οι Βέλγοι, να την θεωρούν εθνική τους τραγουδίστρια, να έχει εκκατομύρια θαυμαστές σε όλη τη Γη, κι έτσι που απόφασίζοντας να κλείσει την καριέρα της, να κάνει μία πραγματικά παγκόσμια περιοδεία. Αυτό το άλμα είναι κάτι που λίγοι Έλληνες το κατφέρνουν (βλέπε Μαρία Κάλλας, Αρβελερ, Γεώργιος Παπανικολάου, Ευγένιος Τριβιζάς). Αν έμενε στην Ελλάδα, θα χαντακώνονταν, δεν τη χωρούσε. Διέδοσε τόσο την ελληνική κουλτούρα, που μια άλλη χώρα θα της χρωστούσε μεγάλη ευγνωμοσύνη. Αλλα οι Έλληνες, με τον κομπλεξισμό τους, της χρεώνουν ότι δεν παρέμεινε στην Ελλάδα. Οι Νεοελληνες, που συνήθως ξεχναν, ότι καλές είναι οι ρίζες, αλλά χωρίς κλαδιά δεν λεν και πολλά. Τραγούδησε στα μεγαλύτερα θέατρα, σε δεκάδες γλώσσες, όμως πάντα φρόντιζε να προάγει την ελληνική, και την ελληνική κουλτούρα. Μαθήτρια του Χατζιδάκι, και ψυχοκόρη του Γκάτσου, είχε μια γερή κληρονομιά. Από το χάρτινο το φεγγαράκι, ως τον τελευταίο της δίσκο στα ελληνικά κρατάει 50 χρόνια μiια σταθερή ποιότητα, δοκιμάζοντας την τέχνη της σ' όλων των ειδών τις μουσικές, και συνεργαζόμενη με τις σπουδαίους καλλιτέχνες, διεθνως. Harry Belafonte, Quincy Jones, Leonard Cohen, Mischel Legrand, Qulio Engelsias και πολλους άλλους. Εχει αποσπάσει σηματικά βραβεία, κι είναι απ' τους πρώτους καλλιτέχνες σε πωλήσεις δίσκων, μαζί με τους Beatles.
Διετέλεσε ευρωβουλευτής και πρίοσφερε σηματικό έργο στη unisef, ως πρέσβειρα καλή θέλησης. Αυτή η γυναίκα είχε πολλή αγάπη μέσα της, την έδωσε και την πήρε πίσω πολλαπλή. Παιδί του πολέμου, έχοντας τα πρώτα μουσικά ερεθίσματα, από το θερινο κινηματογράφο που εργαζόταν ο πατέρας της, παρέμεινε το σεμνό αηδόνι με τα μεγάλ γυαλιά σ' όλη της την πορεία. Κλείνοντας, την ακόυγαμε να τραγουδάει "Ι did it in my way...", με το λευκό της φόρεμα, και σκεφτόμουνα συκινημένος, ναι αυτή είναι. Η Νάνα Μούσχουρη των Εθνων.


DIES ALBA


Άσπρη μέρα ξέξασπρη κι απ' τον χιόνι ξεξασπρότερη! Ξυπνήσαμε σε μια λευκή Κυριακή, που λυσε με μιας την απορία "προς τι τόσο κρύό τις μέρες αυτές". Το χιόνι, κατι ψυχρό και τόσο ζεστο συνάμα, να πέφτει δυνατά και σιωπηλά, όλη τη νύχτα ετοίμάζοντας το θαύμα για εσένα. Παιδί ξανά μπρος το παράθυρο, να χαίρεσαι που δεν θα ' χεις σχολείο, και βγαίνεις με σκούφο για χιονοπόλεμο.
Το χιόνι κρύβει μυστικά, γίνονται όλα πιθανά, σαν μες στα παραμύθια. Τα εγκλωβίζει στην αθωότητα, μειώνει τις αντιθέσεις, όλα τα σμίγει και τ' ανδυκνύει ταυτόχρονα. Ενα λουλούδι θαμμένο, τα βήματα κάποιου ανθρώπου να το μτο βάφει μολεύουν, κι έν απληγωμέβο πουλί, που το βάφει κόκκινο. Στέγες, τρούλοι και καμινάδες, οι παπιες δίπλα στο ποτάμι, να τρέχουν, κι ένα μωρό να τις κηνυγά. Το δέντρο τινάζεται, σαν συναχωμένο.Ένα ζευγάρι που ζεσταίνεταιμ' ένα φιλί. "Και θα χτυπήσει τον κόσμο η αθωότητα" λέει ο Ελύτης.


















Το κάστρο το τυλίγει ομίχλη και χιόνι. Κόκκινο αίμα, φύλλα κόκκινα, και Δύση. Ο χιονάνθρωπος θα λιώσει μέχρι αύριο, μάτια καραμέλες και κουμπιά νομίσματα. Αρχές Νοέμβρη, και το στρώνει, φαντάσου τι θα γίνει μετά! Να βλέπει θέλω άσπρες μέρες ο κόσμος. Κι ο μόνος πόλεμος, να ο χιονοπόλεμος...

Thursday, November 8, 2007

ΟΛΕΘΡΙΑΜΒΟΣ
























Πρόσφατα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΕΡΩΔΙΟΣ, η ποιητικη συλλογή ΟΛΕΘΡΙΑΜΒΟΣ. Ειναι διαθεσιμη σε:

-ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: Βιβλιοπωλείο ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΕΙΟ, Ερμου 61 (κεντρική διάθεση), ΙΑΝΟΣ (κεντρικό Αριστοτέλους και περιφερειακά), ΜΠΑΡΜΠΟΥΝΑΚΗΣ, ΡΑΓΙΑΣ, ΜΑΛΛΙΑΡΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑ.

-ΑΘΗΝΑ: EΣΤΙΑ, Σόλωνος, ΙΑΝΟΣ

-ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ: Ν. Μουδανιά,Ο ΙΩΝΟΣ, Η ΜΑΘΗΣΗ, ΓΕΩΡΓΙΟΥ, Πολύγυρος.

Αυτή είναι ίσως η λειτουργία της ποίησης, μας απεγκλωβίζει από το εγκόσμιο, μας επανεντάσσει στο παγκόσμιο, στο ένα, το αληθινό. Είναι το όχημα για το ταξίδι προς το ζάπλουτο μηδέν. Η αθλιότητα της στείρας φιλοσοφίας, μπορεί να αντικατοπτριστεί στη φράση «είναι καλός» ή «δεν είναι κακός». Μα αρκεί αυτό για να περιγράψει το είναι μας; Πόσο το αδικεί! Ενώ η ποίηση το αποκαθιστά με εικονοφόρα πλέγματα, με κωνοφόρα τοπία, που λάμνει η συνέχεια και λάμπει η εμπειρία. Ο ποιητής αποτολμά και προχωρά μ’ ερωτηματικά. Που ναι όμως πολύ πιο βέβαια από κάτι σιγουριές με γραβάτα. Γιατί εμπεριέχουν, ανάσα από ψίθυρο, το ναι της ανθρωπότητας, σαν ηλεκτρική εκκένωση, που επειδή ακριβώς είναι τόσο έντονη, καταγράφεται. (Από τον Πρόλογο, εκδόσεις ΕΡΩΔΙΟΣ, Παναγιώτης Θ. Αριστοτελίδης, 2007)