ΤΟ ΛΑΠΤΟΠ-ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ PC

Απλώνω ρούχα στον ιστό
Τα ψηφιακά χαμπέρια μου
Γραμμένα πάντα διυκά
Και με πολλά ταξίδια
Σ’ ένα παγκόσμιο χωριό
Που λάμπουν τα φωτάκια
Πάνω στο γραφείο μου
Διασωληνομένο
Τρέμει λοιμώξεις ιών
Παράθυρο και τζετ
Του κάνω τα χατήρια
Ξέρω τα κουμπιά του
Το παράξενο πιάνο μου
Αν θέλει κάτι
Να μου πει στ’ αυτί
Φορώ ακουστικά
Καλλάει και πεισματώνει
Εξωκρίνει μελάνια χαρτί
Απ’ τις σουπιές του βυθού του
Ιθύνεται για σάββατα στο σπίτι
Κοροιδεύει το χρόνου φείδου
Μου τάζει δροσιά και παρέα
Κομίζουν αγάπη τα byte του
Θυμώνει και βγάζει αέρα
Απ’ τα’ ανεμιστηράκι του
Αναπληρώνει αυτόν που δεν πήρα
Κρατάμε επαφή
Μα σαν εγκληματία
Ζητα δακτυλικά μου
Για τον κέρσορα
Τον ταίζω τραγούδια
Με το USB
Αν ξεδιπλώσεις την οθόνη
Προκύπτουνε φορές φορές
Πεταλούδες πλουμιστές
Απ’ τη χαράδρα
Της ανθρωπότητας
Ένα δάσος μες στο ανσασέρ
Δε με πείθετε να πατήσω
Το ντρινγκ
Και τι μ΄αυτό;
Με οξυγόνο ξεναγούμαι
Με το λάμπτομ
-Το δικό μου pc
Αναπνέω ψηφιακά
Κλαρίνο και άμμο