ΔΕΥΤΕΡΗ ΚΥΡΙΑΚΗ

Έτσι όπως μπαίνει το φως απ' τις περσίδες
και κόβει σε λωρίδες την άλγεβρα
ο δάσκαλος σφουγγίζει τον πίνακα
σα να σκουπίζει δάκρυα,
με σπόγγο.

Ύσταρα χτύπησε το κουδούνι,
κατεβήκαμε στις αμυγδαλιές.Και χάθηκα.
Με τόσα κοχύλια να φουσκώνουν τις τσέπες μου.
Τώρα κάθομαι και συναρμολογώ επιστροφές.
Αφύλαχτος, με τόσα μίλια, από παντού.
Κούμπωστο φερμουάρ σου, το χε πει η μαμά.
Οι άνθρωποι τραχύναν. Φύσαγε το Πήλιο.

Κάτι άκουσα για δέυτερη Κυριακή,
δε σχηματίστηκε λεει πανσέληνος.

Μείναμε μόνοι, χιλιάδες.