ΑΠΟ ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΜΗΛΑ ΤΟΥ ΠΗΛΙΟΥ ΣΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΤΗΣ ΠΡΑΓΑΣ

Η ΜΗΛΙΤΣΑ

Οι λέξεις σου μες στην καρδιά
Σαν το σκουλήκι μες στο μήλο
Κάνεις κι εσύ σαν τα παιδιά
Μάθε πως πια δεν σ έχω φίλο

Η μικρή μηλίτσα
Κάθεται και κλαίει
Πέφτουνε στο χώμα
Κόκκινα δάκρυα

Μες στο Αιγαίο πλέει
Κι όλο γι σένα λέει
Πως μ’ αγαπάς ακόμα
Σαν εδάφη πάτρια

Κρατάς μαχαίρι στη βραδιά
Και με μυρίζεις σαν το σκύλο
Μ’ ανοίγεις πρώτα την καρδιά
Κι ύστερα μου προσφέρεις μήλο